Uthaya Sankar SB

Tuesday, 18 June 2019

Kaum India dan Sastera Kebangsaan — Bahagian 4

(Bersambung daripada — Bahagian Tiga) Sesungguhnya Joseph Selvam seorang penulis kaum India yang sering disebut dan diraikan berikutan sumbangannya kepada Sastera Kebangsaan sejak tahun 1970-an. Beliau menerima Anugerah Tokoh Penulis Bukan Melayu semasa majlis penyampaian Anugerah Sasterawan Negeri Melaka pada Januari 2010.

Pengkaji sastera seperti Krishanan Maniam, Saravanan P. Veeramuthu, Muhamad Saleeh Rahamad dan Othman Puteh menyifatkan Joseph Selvam sebagai penyair yang bukan sahaja melakukan terjemahan karya Tamil, malah menghasilkan karya asli dalam Bahasa Malaysia. Kejayaan Joseph Selvam dalam bidang penulisan juga sering mendapat liputan akhbar pada tahun 1970-an dan 1980-an.

Joseph Selvam (foto) lahir di Ladang Merlimau, Melaka pada 6 Disember 1940. Karya bahasa Tamil tersiar di akhbar Tamil Nesan, Tamil Murasu dan Tamil Malar. Beliau cuba menulis karya Bahasa Malaysia mulai tahun 1967 tetapi hanya mula mendapat ruang siaran pada tahun 1972 menerusi Balai Muhibbah terbitan Kementerian Perpaduan Negara.

Cerpen “Meena” di Balai Muhibbah (Julai 1972) menceritakan mengenai Meena, seorang guru berumur 21 tahun. Kekasihnya, seorang guru subjek Bahasa Tamil bernama Peter, telah memutuskan hubungan cinta. Pada akhir cerita, Meena yang mengandung tiga bulan membunuh diri. Cerpen “Orang Miskin Timun, Orang Kaya Durian” tersiar di Balai Muhibbah (Ogos 1972), manakala cerpen “Kepulangan” di majalah Hiburan (September 1973).

Sajak-sajak tulisan Joseph Selvam antara lain tersiar di Balai Muhibbah, Mingguan Malaysia, Dian, Dewan Sastera, Mastika, Sarina, dan Famili dari tahun 1970-an hingga 1990-an.

Buku Nadi Perpaduan (1972) merupakan kumpulan sajak sulung bagi Joseph Selvam. Buku kedua berjudul Merintis Jalan Ke Bahagia (1973) diterbitkan dalam bentuk stensilan dan memuatkan 28 buah sajak. Seterusnya, beliau muncul dengan kumpulan sajak Dalam Perjuangan (1974) yang memuatkan 20 buah sajak.

Kumpulan sajak Dalam Sinar Matamu (1975) setebal 34 halaman dengan 25 buah sajak diterbitkan sempena Hari Puisi Ke-4 yang diadakan di Tanjung Kling, Melaka. Kumpulan sajak Penerimaan (1978) pula diterbitkan sempena Bulan Dakwah.

Sidek Baba pada pengantar buku itu menulis: “Mudah-mudahan Allah akan memberikan taufik dan hidayah kepada penyair Joseph Selvam yang berbakat besar ini.” Menurut Raja Rajeswari Seetha Raman (Al Islam, September 2002), Joseph Selvam “telah membuat keputusan untuk menerima sebulat hati ajaran agama Islam.”

Hasil rujukan dengan Richard Kumar, iaitu anak sulung Joseph Selvam, membuktikan bahawa penyair itu tidak pernah meninggalkan agama Kristian. Maka, tanggapan beliau sudah masuk Islam hanyalah andaian semata-mata.

Sementara G. Soosai menterjemah sajak panjang Kuyil Paattu (1923) karya Subramania Barathi dengan judul Madah Unggas Merana (1986), Joseph Selvam lebih dahulu melakukan terjemahan puisi itu dengan judul Nyanyian Burung (1979).

Joseph Selvam terus aktif pada tahun 1980-an dan karya-karyanya termuat dalam buku-buku seperti Perhimpunan (1982), Pertemuan (1982), Sajak-sajak Kecil (1984), Cita-cita (1984), dan Percakapan Puisi Untuk YAB Datuk Seri Abdul Rahim Tamby Chik (1984).

Sajak-sajak Joseph Selvam turut dihargai dan diterbitkan dalam antologi seperti Nafas Kemanusiaan (1980), Malaysia dalam Puisi (1988), Melodi Hidup (1989), dan Simfoni Kasih (1996).

Joseph Selvam mengalami strok tidak lama selepas bersara dan kini tinggal bersama-sama anak sulungnya, Richard Kumar di Ayer Keroh, Melaka. (Bersambung — Bahagian Lima)

[Makalah ini disiarkan di Eksentrika pada 11 Jun 2019. © Uthaya Sankar SB 2019. Lihat juga — Biodata Sasterawan Kavyan. Layari Blog Kavyan untuk maklumat pelbagai program bahasa, sastera, kebajikan, seni dan budaya melibatkan masyarakat pelbagai kaum. Hubungi e-mel uthayasb@gmail.com jika ada sebarang pertanyaan.]

Tuesday, 11 June 2019

Kaum India dan Sastera Kebangsaan — Bahagian 3

(Bersambung daripada — Bahagian Dua) Dalam bidang Sastera Kebangsaan, G. Soosai dikenali sebagai “Sasterawan Tamil yang paling aktif”, “orang yang popular dalam bidang terjemahan” dan “penulis, penterjemah, budayawan dan ahli bahasa Tamil di Malaysia yang terkenal pada suatu masa dulu.”

Beliau lahir di Kuala Kangsar, Perak pada tahun 1930 dan pernah menjadi guru bahasa dan menjadi penasihat di beberapa maktab perguruan. Pada tahun 1970-an, G. Soosai menerbitkan beberapa buku panduan pelajar di bawah syarikat Raybooks of Malaysia, Kuala Lumpur.

Beliau juga menulis siri “Learn Bahasa Malaysia” di akhbar The Star sepanjang tahun 1977, dan siri “Belajar Bahasa Inggeris” di akhbar Watan dari tahun 1981 hingga 1983. Siri panduan berbahasa ini diterbitkan dalam bentuk buku, misalnya Bahasa Malaysia: Learn and Understand, Malay Queries: Mastering the Malay Language dan Converse in Malay.

Empat buku iaitu Learn a Word a Day, Learn a Phrase a Day, Converse in Malay dan Comprehend Bahasa Malaysia diterbitkan berdasarkan tulisannya yang disiarkan secara harian menerusi stesen radio di Radio Televisyen Malaysia (RTM).

G. Soosai juga amat dikenali sebagai penterjemah. Beliau telah menterjemahkan karya (cerpen) V.S. Muthiah, Ram Gopal, P.P. Narayan, Sanggu Shanmugam, Mageswari Nadeson, R. Karthigesu, S.V. Shanmugam, dan ramai lagi, kepada Bahasa Malaysia. Pada pendirian G. Soosai, karya-karya Tamil tempatan perlu diterjemah ke Bahasa Malaysia bagi menyerikan Sastera Kebangsaan.

Beliau menterjemah kumpulan cerpen T.M. Anna Mary yang terbit dengan judul Wanita Malang (1972), kumpulan puisi S. Anbanantham dengan judul Cepu Pahala (1972), dan koleksi lagu puji-pujian agama Hindu karya Subramaniya Iyer @ Abirami Pattar dengan judul Mazmur Abirami (1974). Turut diterjemah adalah karya etika Tamil oleh Thiruvalluvar dengan judul Thirukkural: Kitab Murni Tamil Nadu (1978).

Puisi panjang Panchali Sapatham (1912) karya Subramania Barathi @ Bharathiyar diterjemah oleh G. Soosai dan diterbitkan dengan judul Ikrar Pancali (1982). Buku Bahana Kesetiaan Teruji (1984) pula terjemahan autobiografi Mahathma Gandhi. G. Soosai kemudian menterjemah sajak panjang Kuyil Paattu (1923) oleh Bharathiyar dan terbit dengan judul Madah Unggas Merana (1986).

[Sumbangan RM2 Untuk Terbitkan Buku]

Dalam tulisannya di majalah Dewan Sastera (Mei 1975), G. Soosai menegaskan: “penulis mestilah berani mendedahkan kebenaran, walaupun kebenaran itu pahit.” Katanya, dengan adanya kebebasan dan keberanian, maka seorang penulis akan mampu meluahkan hasil pemerhatian terhadap pengalaman dan kehidupan masyarakat menerusi tulisannya yang teliti dan kritikal.

Kebanyakan buku-buku beliau didedikasi kepada ahli keluarganya, atau nama mereka dinyatakan pada ruangan penghargaan. Isterinya bernama Kolande Mary. Anak perempuan tunggal bernama Anne telah membantu menyemak manuskrip Ikrar Pancali (1982). Buku Bahana Kesetiaan Teruji (1984) didekasi kepada Sebastian (anak bongsu), Ezhilselvan (cucu) dan ibunya yang meninggal dunia pada tahun 1949.

Kejayaan G. Soosai juga selalu mendapat liputan berita sepanjang tahun 1970-an dan 1980-an; khususnya di akhbar Watan, Utusan Malaysia, Berita Harian, The Star dan New Straits Times.

Berita beliau meninggal dunia akibat sakit jantung pada usia 61 tahun dilaporkan di akhbar New Straits Times dan The Star pada 16 November 1991. Walaupun beliau sudah tiada, hasil karya terjemahan G. Soosai memberi peluang kepada khalayak pelbagai kaum di Malaysia untuk menikmati keindahan karya Tamil tempatan dan negara India. (Bersambung — Bahagian Empat)

[Makalah ini disiarkan di Eksentrika pada 4 Jun 2019. © Uthaya Sankar SB 2019. Lihat juga — Biodata Sasterawan Kavyan. Layari Blog Kavyan untuk maklumat pelbagai program bahasa, sastera, kebajikan, seni dan budaya melibatkan masyarakat pelbagai kaum. Hubungi e-mel uthayasb@gmail.com jika ada sebarang pertanyaan.]

Friday, 7 June 2019

Senarai Penyumbang Projek Buku

Pada 4 Jun 2019, saya menghubungi rakan-rakan menerusi WhatsApp, serta memaparkan di blog, tentang rancangan menerbitkan sebuah buku; lalu memohon sumbangan ikhlas daripada orang ramai bagi menjayakan projek penerbitan itu — Baca di Sini.

Senarai penyumbang — sehingga 22 Jun 2019 — adalah seperti berikut dan disusun mengikut urutan abjad:

Amir Muhammad (Kedai FIXI, Kuala Lumpur)

Ananthan Muniandy (Simpang Renggam, Johor)

Anurada Murugesan (Ipoh, Perak)

Anuradha Chelliah (Banting, Selangor)

Arul Das Arumugam (Mantin, Negeri Sembilan)

Azzam Syafiq Samsuddin (Taman Melawati, Kuala Lumpur)

Balwinder Singh (Klang, Selangor)

Bavani Sukumaran (Kuala Selangor, Selangor)

Chandran Krishnan (Simpang 4, Pulau Pinang)

Desigan Litchmonan (Petaling Jaya, Selangor)

Evelyn Chua (Shah Alam, Selangor)

Gopala Krishnan Sekharan Nair (Seberang Perai, Pulau Pinang)

Hafiz Hisan (Ipoh, Perak)

Jayasri Sri Ramulu (Puchong, Selangor)

Jegavani Lengkan (Taiping, Perak)

Kanageshwaranabhan Padmanabhan (Pulau Indah, Selangor)

Livanyah Piriyah Manimaran (Kuala Lumpur)

Muhammad Ihsan [belum beri maklumat diri]

Nagathisen Katahenggam (Teluk Kumbar, Pulau Pinang)

Perevenia Shanmuganathan (Sentul, Kuala Lumpur)

Prakash Rajamanakiam (Kajang, Selangor)

Prem Kanna Dorairaj (Rawang, Selangor)

Ramlan Ramli (Rawang, Selangor)

Saroja Theavy Balakrishnan (Petaling Jaya, Selangor)

Sim Thiam Huat (Bintulu, Sarawak)

Suganiya Jayabalan (Pengkalan Hulu, Perak)

Sun Rajoo (Kuala Lumpur)

Suvarna Krisnan (Putrajaya)

Vickneswaran Achuthan (Ayer Itam, Pulau Pinang)

ZZ (Kuala Lumpur)

Senarai ini akan dikemas kini dari semasa ke semasa sebagai tanda menghargai sumbangan orang ramai bagi menjayakan projek penerbitan buku ini.

Tentu sahaja penerbitan buku ini tidak mungkin menjadi kenyataan tanpa sumbangan orang ramai dalam bentuk modal sosial.

Jika anda sudi menyumbang, klik di sini untuk maklumat lanjut. [Hanya nama penyumbang sehingga 31 Ogos 2019 dapat dimasukkan dalam buku. Nama-nama penyumbang selepas itu akan dipaparkan di sini.]

Kumpulan esei saya sebelum ini ialah Malaiur Manikam (2015) dan Mandala Bicara (2016). Siri Karya Klasik India sebelum ini ialah Thirukkural dan Megha Duta (2018). Lihat juga — Antologi Karya Sasterawan Kavyan: Busana Bahasa (2019).

Kaum India dan Sastera Kebangsaan — Bahagian 2

(Bersambung daripada — Bahagian Satu) Identiti sebenar Nagalingam yang menulis cerpen “Cerita Orang Yang Tidak Menerima Syukur” pada tahun 1932 tidak diketahui secara mendalam. Apa-apa pun, penulis kaum India yang muncul dan terlibat secara aktif dalam bidang penulisan dan penerbitan Bahasa Malaysia selepas itu hanya kelihatan pada tahun 1960-an.

Pada tahun 1966, terdapat cadangan menubuhkan sebuah pertubuhan yang dinamakan Persatuan Pengarang-pengarang Antara Bangsa Malaysia. Berita bertajuk “Penulis-penulis Bahasa Kebangsaan Hendak Tubuhkan Badan Sendiri” di akhbar Berita Harian (20 April 1966) melaporkan bahawa persatuan itu khusus bagi penulis Bukan Melayu yang menulis karya Bahasa Kebangsaan.

Ignatius Dev Anand dari Kuala Kangsar, Perak menerajui usaha penubuhan persatuan itu kerana katanya, ada ramai orang Bukan Melayu di Malaysia menulis karya Bahasa Kebangsaan. Melalui persatuan ini, diharapkan bahawa para penulis Bukan Melayu dapat bersama-sama golongan penulis kaum Melayu “membuat derma bakti kepada tanah air” dengan cara mendaulatkan Bahasa Kebangsaan serta meningkatkan persefahaman dan keharmonian antara kaum.

Walau bagaimanapun, tidak ada maklumat susulan mengenai cadangan penubuhan persatuan ini. Tidak diketahui juga siapakah para penulis Bukan Melayu yang dimaksudkan.

Ignatius Dev Anand seorang penulis yang prolifik pada pertengahan tahun 1960-an. Beliau menghasilkan beberapa buah buku di bawah Penerbit Metro di Klang, Selangor. Lima buah buku diterbitkan di bawah Siri Cerita-cerita Dongeng iaitu penceritaan semula dongeng tempatan. Contohnya, Pesta Ria dan Cerita Lain (1966) dan Jantan Handal dan Cerita Lain (1967).

Selain daripada penulisan dalam Bahasa Kebangsaan, Ignatius Dev Anand turut mengarang puisi bahasa Inggeris. Puisi pertama bertajuk “Mirrors of Nature” tersiar dalam ruangan Edwin Thumboo’s Poetry Corner di akhbar The Straits Times (8 Mac 1969). Puisinya kemudian termuat dalam buku The Second Tongue: An Anthology of Poetry from Malaysia and Singapore (1976) selenggaraan Edwin Thumboo.

Ignatius Dev Anand bukan hanya seorang penulis, sebaliknya turut memegang jawatan sebagai editor di sekurang-kurangnya dua buah majalah. Majalah Kancil diterbitkan mulai Julai 1974 oleh Kancil Publishing Company, Shah Alam. Pengarah urusan majalah ini ialah Ghazi Hasbollah, manakala Ignatius Dev Anand diberi tanggungjawab ketua pengarang.

Majalah Kancil sebuah majalah dengan kandungan yang agak dewasa dari segi artikel, komik, iklan dan poster yang dimuatkan di dalamnya. Moto majalah ini adalah “Hiburan Untuk Muda Mudi”. Karikatur wajah Ignatius Dev Anand disiarkan dalam keluaran Mei 1975.

Mulai Mei 1980, Creative Enterprise Sdn Bhd menerbitkan majalah Lelaki iaitu sebuah lagi majalah yang menyiarkan kandungan dewasa, khususnya bagi pembaca lelaki dengan moto “Bulanan Maskulin Sejati”. Antara penulis yang menyumbangkan karya ialah Jufrie Jantan (Rahman Shaari), A. Talib Mohd Hassan dan Khoo Kay Kim. Editor perunding terdiri daripada Hashim Awang, Alias Mohamad dan Abdullah Tahir.

Bermula keluaran sulung (Mei 1980), Ignatius Dev Anand menjalankan tugas sebagai editor majalah Lelaki, manakala bermula keluaran September 1980, beliau diberi tanggungjawab besar sebagai ketua pengarang.

Hal ini membuktikan bahawa Ignatius Dev Anand bukan calang-calang penulis. Malangnya, hasil karya beliau kurang diketahui umum dan kurang dijadikan bahan kajian oleh peneliti dan pengkritik Sastera Kebangsaan. (Bersambung — Bahagian Tiga)

[Makalah ini disiarkan di Eksentrika pada 28 Mei 2019. © Uthaya Sankar SB 2019. Lihat juga — Biodata Sasterawan Kavyan. Layari Blog Kavyan untuk maklumat pelbagai program bahasa, sastera, kebajikan, seni dan budaya melibatkan masyarakat pelbagai kaum. Hubungi e-mel uthayasb@gmail.com jika ada sebarang pertanyaan.]

Tuesday, 4 June 2019

Sumbangan RM2 Untuk Terbitkan Buku

Saya [Uthaya Sankar SB] merancang menerbitkan sebuah kumpulan esei bagi bacaan rakyat Malaysia. Esei-esei tulisan saya meliputi pelbagai topik seperti bahasa, politik, sastera, sosial, budaya, dan agama.

Buku ini dirancang untuk diterbitkan pada Oktober 2019 tetapi saya perlu mengumpul dana (wang) mulai sekarang.

Saya dengan rendah diri memohon sumbangan ikhlas daripada orang ramai bagi menjayakan projek penerbitan ini.

Sumbangan RM2.00