Dulu, dulu-dulu, saya pernah dikejutkan dengan berita bahawa sebuah filem arahan rakan saya diharamkan selepas pada mulanya diluluskan untuk tayangan di pawagam.Dulu-dulu yang saya maksudkan bukannya lama sangat; 5 Mei 2006.
Dan semasa menonton “Malaysian Gods” arahan Amir Muhammad di Dewan Perhimpunan Cina, Jalan Maharajalela pada 7 Mei 2009, saya berpeluang mengimbau kembali mengenai peristiwa 18 Ahli Parlimen yang memenuhi undangan menonton filem “Lelaki Komunis Terakhir” di Finas pada 21 Mei 2006. [LAGI]
Barulah saya tahu bahawa filem “Bukit Kepong” arahan Tan Sri Jins Shamsuddin juga pernah diharamkan; dan kemudian dibenarkan ditayangkan dengan syarat tayangan tidak dibuat menjelang pilihan raya umum.
Apapun, perkara yang paling mencuit hati saya adalah apabila mendapat tahu fakta bahawa salah seorang Ahli Parlimen yang berpeluang menonton “Lelaki Komunis Terakhir” pada 21 Mei 2006 telah memberitahu wakil media bahawa filem berkenaan lemah dari segi sinematografi.
Dan komen itu dinyatakan sekurang-kurangnya lima kali.
Mujurlah saya tidak mengharapkan nilai “sinematografi” apabila pergi menonton “Malaysian Gods” pada 7 Mei 2009.
Saya pergi semata-mata untuk menonton sebuah “Filem Tamil Malaysia” tanpa lagu, tarian, glamour dan Rajnikanth.
Selesai sesi tayangan, saya tidak berlengah membeli DVD “Malaysian Gods” (RM20.00) yang turut dijual di sana – sebelum filem dokumentari ini (mungkin) turut diharamkan kerana aspek “sinematografi” yang lemah atau kerana tidak memuatkan visual “Reformasi” (1998-99) atau kerana tidak cukup “ganas” atau kerana memuji “Tuhan-Tuhan” (Gods) atau kerana tidak bercerita tentang “Tuhan-Tuhan” (Gods) atau kerana judul filem memberi “gambaran tidak benar” mengenai kandungan filem.
Ah! Tontonlah sendiri filem ini yang dikatakan filem terakhir Amir Muhammad (buat seketika).