Berikut petikan bahagian “Prakata”
dalam buku Thirukkural
dan Megha Duta (2018):
Sepertimana anda semua, saya
juga amat gemar menghayati pelbagai karya klasik, khususnya dari India. Sejak
kecil, saya kagum dengan kisah-kisah pengembaraan dan keperwiraan yang
disajikan menerusi epik dan purana
India.
Minat dan rasa takjub saya
terhadap kisah-kisah klasik dari India berterusan semasa saya belajar di SRK
Convent Aulong, SM Darul Ridwan, SM King Edward VII di Taiping, dan seterusnya
di Universiti Malaya dan Universiti Kebangsaan Malaysia.
Walaupun bukan lepasan Sekolah
Jenis Kebangsaan Tamil (SJKT), saya tidak melepaskan
peluang mendalami bahasa dan sastera Tamil. Begitu juga dengan karya pelbagai
bahasa dari India dan negara-negara seluruh pelosok dunia. Penguasaan tribahasa
memudahkan usaha ini; tambahan pula majoriti karya klasik dunia terdapat dalam terjemahan
Bahasa Inggeris yang amat bermutu.
Karya Thirukkural amat dekat dengan kaum India, khususnya lepasan sekolah Tamil. Teks Bahasa Tamil ini bersifat sejagat dan sudah diterjemah kepada hampir semua bahasa utama dunia.
Dalam buku ini, saya hanya memilih
100 daripada 1,330 kural dalam Thirukkural untuk diterangkan dan
dihuraikan secara mudah menggunakan Bahasa Malaysia supaya dapat difahami oleh
masyarakat pelbagai kaum dan latar belakang di Malaysia.
Puisi klasik Megha Duta yang asal ditulis oleh
Kalidas dalam Bahasa Sanskrit. Ramai dalam kalangan kaum India di Malaysia mungkin
hanya mengenali Kalidas menerusi filem Mahakavi
Kalidas (1966), tetapi tidak tahu mengenai puisi klasik ini yang mendapat
pujian dan pengiktirafan pada peringkat antarabangsa.
Puisi ini merupakan karya
asli Kalidas, berbanding karya-karya lain tulisannya yang mengangkat
kisah-kisah daripada epik dan purana
Hindu. Saya tidak melakukan terjemahan semula Megha Duta dalam bentuk puisi. Sebaliknya, saya menceritakan semula
kisah romantik itu dalam bentuk prosa.
Apabila membaca puisi klasik Sanskrit ini, pasti ada beberapa perkara yang sedikit memeranjatkan anda kerana pelbagai amalan, norma, dan gaya hidup yang dianggap sesuai pada masa silam, kini dianggap tidak bermoral. Saya memaparkan semua itu seadanya, sebagaimana digambarkan oleh Kalidas.
Agak menarik juga untuk
diperhatikan bagaimana puisi Megha Duta
banyak membuat rujukan kepada watak Rama, Sita, dan Ravana daripada epik Ramayana; serta Pandava dan Kaurava
daripada epik Mahabharata.
Pengalaman saya menangani
kedua-dua teks klasik ini — Thirukkural
dan Megha Duta — amat mengujakan.
Semoga anda turut teruja membaca buku ini, serta berminat untuk membaca
keseluruhan teks Thirukkural,
menikmati puisi Megha Duta, serta mendalami
pelbagai karya klasik dari India; sama ada dalam versi asal, terjemahan, atau
penceritaan semula. – ● [BELI BUKU INI SEKARANG]