Berikut adalah kiriman mesej menerusi khidmat
pesanan ringkas (SMS) antara “saya” dan “dia”. Semoga dapat dibaca dengan
tenang – dan dalam bentuk perbualan/dialog – bagi mendapatkan kesan dramatik
yang diharapkan. Harap maklum bahawa ini bukan
sebuah fiksyen mahupun sebuah faksyen.
18 November 2013
Saya: Salam. Saya dapat nombor ini dari mudah.com. Kamera Nikon
masih ada? – Sankar, Taiping, Perak
19 November 2013
Dia: Wassalam. Ada lagi.
Saya: Oh, bagus! Ada berapa buah, bos? Kita jumpa, saya beli terus secara
tunai? Saya ke Shah Alam pada Sabtu ini. Harga boleh runding? Saya nak sangat
beli.
Dia: Saya tak berada di Shah Alam sekarang. Hujung bulan Disember baru
pulang. Saya ada kursus di Miri. Kamera ada pada saya.
Saya: Alamak! Musnahlah harapan saya, bos. Saya nak hadiahkan kepada adik
sempena Krismas. Kalau nak beli yang baru, mahal sangat.
Dia: Kamera boleh pos, tak? Atau mahu saya pos kepada adik? Tapi kena
janji dengan saya, lepas dapat kamera jangan lari pula.
[Kisah lanjut disiarkan di portal berita Free Malaysia Today pada 25 November
2013 - BACA DI SINI (Bahagian 1) dan DI SINI (Bahagian 2). Pada 29 November 2013, watak "Dia" mengakui identiti sebenar dirinya. Sehingga 18 Januari 2014 - tarikh kemas kini - "Dia" belum memulangkan wang berkenaan.]