Tentu sahaja bukan ditujukan kepada saya atas dua sebab: satu, saya bukan mahu menjadi wira; dan dua, saya bukan memperjuangkan “Bahasa Melayu” sebagai “Bahasa Malaysia”.
Individu berkenaan – sambil ternyata berusaha menyembunyikan perasaan takut dan tangan yang bergetar-getar – bertanya apakah “wira yang memperjuangkan Bahasa Malaysia” rasa gerun mendengar bunyi “Melayu”.
Beliau juga bertanya apakah “kaum pendatang” yang lahir di Malaysia tidak mempelajari sejarah negara dan bahasa.
“Tidak faham-faham lagikah?” Demikian lebih kurang beliau menengking (mungkin kepada diri sendiri).
Reaksi saya bagi persoalan seperti ini amat mudah: Saya memang terasa hairan kerana nampaknya masih ada manusia yang mengakui dirinya warga Malaysia tetapi tidak tahu (atau berpura-pura tidak tahu) mengenai Dasar Pelajaran Kebangsaan 1970 dan kewujudan istilah “Bahasa Malaysia”. Ternyata manusia seperti itu tidak faham (atau berpura-pura tidak faham) sejarah negara. Atau mungkinkah manusia seperti itu takut mendengar istilah “Bahasa Malaysia” – umpama hantu, syaitan dan iblis yang takut apabila doa dan ayat-ayat suci dilafazkan?
Mungkin saya perlu berusaha menjejak semula blog yang dimiliki individu berkenaan dan mendidik beliau mengenai sejarah, latar belakang dan perkembangan Bahasa Malaysia di negara ini.
Maklumat yang saya maksudkan boleh dibaca DI SINI.