Selain daripada krisis Menteri Besar
Selangor, isu mengenai seorang pelajar berumur 17 tahun yang mahu disiasat di
bawah Akta Hasutan 1948 juga mendapat perhatian ramai.
Laporan Bernama
(14 Ogos 2014) menyatakan bahawa Pengarah Pendidikan Pulau Pinang, Osman
Hussain meluahkan rasa kesal kerana perkara itu dihebahkan dalam laman sosial
sehingga mencetuskan kontroversi.
Katanya, ia boleh ditangani secara muhibah
dalam suasana “kekeluargaan” kerana kedua-dua individu (guru dan pelajar)
datang daripada sekolah yang sama.
Saya sebagai individu yang “menghebahkan” isu itu sebenarnya rasa
bersyukur kerana dikurniakan peluang dan keberanian untuk mendedahkan perkara
itu menerusi Facebook, dan seterusnya
mendapat perhatian rakan-rakan media.
Hal ini adalah kerana kalaulah insiden yang
berlaku tidak didedahkan, masalah pihak berkuasa mengambil berat dan bertindak
untuk mencari penyelesaian (walaupun lambat bertindak).
Pendedahan awal dilakukan pada 11 Ogos 2014
selepas saya meneliti maklumat yang disampaikan kepada saya selaku perunding
media.
Seorang pelajar Tingkatan Lima sebuah
sekolah menengah kebangsaan di Pulau Pinang takut untuk ke sekolah berikutan
tindakan sekumpulan guru sekolah itu yang menghasut para guru dan pelajar
sekolah berkenaan memboikot dan membakar pelajar itu.
Dengan bantuan seorang kenalan yang ada
sedikit kuasa, saya berpeluang mendapatkan salinan laporan yang dibuat pelajar
terbabit di Balai Polis Bandar Tasek Mutiara.
Nampaknya mangsa menerima satu mesej
daripada seorang kawan sekolah yang memberitahu bahawa akaun Facebook miliknya ada tertera tentang
halaman (page) “I Love Israel”
sedangkan mangsa tidak menekan “like”
dan tidak tahu-menahu tentang hal itu.
Selepas itu, mangsa mendapati paparan pada Facebook miliknya telah diambil gambar (screenshot) dan dimuat naik (upload) oleh seorang guru sekolah di
akaun Facebook miliknya.
Apabila mangsa membaca komen yang tertera
pada paparan tangkapan skrin itu, didapati beberapa lagi guru dan pelajar
sekolah memaki mangsa serta mahu membakarnya hidup-hidup kerana dituduh menyokong
Israel.
Mangsa trauma akibat hasutan guru
Sambil meneliti salinan kandungan laporan
itu, saya memahami bahawa mangsa takut terjadi apa-apa berikutan apa yang
berlaku dan mungkin memberi kesan buruk pada dirinya.
Malah, atas sebab itulah laporan polis
dibuat. Bukannya untuk mendakwa guru-guru terbabit. Hal ini jelas apabila saya
meneliti laporan berkenaan.
Dengan bantuan orang dalam jugalah saya
berpeluang mendapatkan salinan tangkapan skrin itu. Didapati bahawa
bersama-sama tangkapan skrin itu ditulis kata-kata “Anak muridku suka Israel?
Buat malu cikgu sahaja.”
Saya pergi ke laman guru berkenaan dan
mendapat maklumat bahawa beliau tinggal di Simpang Ampat, Pulau Pinang dan
mencatatkan pekerjaannya sebagai “cekgi” (cikgu).
Kebanyakan rakan kepada lepasan pengajian
Matematik dari Maktab Perguruan Persekutuan Pulau Pinang itu adalah guru dan
pelajar pelbagai kaum dari sebuah sekolah di Bandar Tasek Mutiara, Pulau
Pinang.
Seorang lagi guru lepasan ijazah sarjana
muda seni halus Universiti Sains Malaysia yang juga tinggal di Simpang Ampat
mula melakukan hasutan.
“Sedangkan sekutu Israel kita boikot,
apakan lagi budak ini. Boikot saja. Mulai hari ini, boikot dia. Jangan berkawan
dengannya atau berkomunikasi dengannya.” Demikian lebih-kurang kata-kata guru
wanita itu.
Saya lebih terkejut apabila seorang guru
lain pula menyimbah minyak ke dalam api. “Kita bakor je hahaha,” katanya.
Perbuatan seperti ini tidak boleh dipandang
ringan. Beberapa kenalan saya (termasuk “orang dalam”) melakukan tinjauan dan
tidak menolak kemungkinan mangsa mengalami trauma.
Tidaklah menghairankan jika mangsa enggan
ke sekolah kerana takut dibuli, dipukul, dihina atau benar-benar dibakar
berikutan hasutan beberapa guru seperti terpapar di Facebook.
Mengapa pendedahkan dibuat di Facebook?
Saya difahamkan bahawa pada pagi 12 Ogos
2014, ibu bapa mangsa pergi ke sekolah untuk bertemu pengetua. Sayangnya beliau
tiada.
Tujuan sebenar ibu bapa pergi adalah untuk
bertemu pengetua dan guru-guru terbabit. Tentu sahaja mereka tidak mahu kes
berpanjangan.
Apatah lagi ia menjejaskan pelajaran anak
mereka yang bakal menduduki peperiksaan Sijil Pelajaran Malaysia (SPM) tidak
lama lagi.
Demi menarik perhatian semua pihak terbabit
supaya memandang serius terhadap apa yang berlaku, maklumat mengenai insiden
itu saya paparkan menerusi Facebook –
media sosial sama yang digunakan oleh “cekgi” untuk menarik perhatian orang
mengenai apa yang disifatkannya sebagai “buat malu cikgu sahaja”.
Tentulah saya memandang serius perbuatan
guru-guru terbabit kerana ia mencemarkan profesion perguruan yang dipandang
mulia.
Golongan guru sepatutnya menumpukan pada
tugas hakiki dan bukannya masuk campur urusan peribadi pelajar.
Tindakan guru-guru berkenaan menghina,
mengancam nyawa dan menjatuhkan maruah pelajar itu dengan menyalah gunakan
kemudahan Facebook dan internet amat
memalukan.
Guru-guru itu juga secara jelas dan penuh
sedar telah menghasut guru-guru dan para pelajar sekolah supaya memboikot
pelajar itu.
Malah mereka pergi hingga ke tahap menghasut
supaya mangsa yang tidak bersalah itu dibakar hidup-hidup. Ini bukan perkara
kecil yang boleh dipandang ringan.
Kempen boikot Israel yang berlaku di
beberapa tempat pada 8 Ogos 2014 menunjukkan secara jelas pelbagai kejadian
yang tidak diingini, mengundang keganasan, emosi tidak terkawal dan perbuatan
melampau.
Saya bimbang bahawa hasutan guru-guru dalam
kes ini akan membahayakan nyawa dan keselamatan pelajar terbabit, apatah lagi
apabila pihak berkuasa belum bertindak semasa saya melakukan pendedahan
menerusi Facebook.
Sebaran dilakukan memandangkan pihak
terbabit gagal menyelesaikan masalah secara dalaman selepas ibu bapa mangsa
pergi berjumpa pihak pentadbiran sekolah untuk mencari penyelesaian secara baik.
Mangsa terus dimangsakan!
Saya tidak melakukan sebarang hasutan.
Sebaliknya hanya mendedahkan apa yang berlaku serta melaporkan berdasarkan
fakta bagi mendapatkan reaksi orang ramai; serta menarik perhatian pihak
berkuasa yang mungkin terlepas pandang akan betapa serius perkara ini.
Kerjasama rakan-rakan media membantu
mempercepatkan usaha menarik perhatian pihak berkuasa supaya bertindak segera.
Akan tetapi, nampaknya pihak berkuasa lebih
berminat untuk menyiasat mangsa di bawah Seksyen 4 (1) (c) Akta Hasutan 1948.
Perkara ini disahkan oleh Ketua Polis Pulau Pinang, Datuk Abdul Rahim Hanafi
menerusi media.
Tentulah saya tidak akan berdiam diri jika
polis “membebaskan” guru-guru yang menghasut supaya pelajar terbabit diboikot
dan dibakar, manakala mangsa pula mahu disiasat di bawah Akta Hasutan.
Ternyata saya tidak sendirian dalam
meluahkan rasa terkejut dan tidak bersetuju. Laporan di pelbagai media dalam
talian (online) mendapat reaksi
segera daripada orang ramai.
Malah, tindakan polis mahu menggunakan Akta
Hasutan ke atas mangsa (remaja bawah umur) turut mendapat perhatian masyarakat
antarabangsa. Saya memaparkannya DI SINI untuk rujukan umum.
Ramai juga orang Malaysia yang melakukan
protes dengan menyukai laman “I Love Israel”. Mereka dengan berani menggesa
supaya mereka juga perlu disiasat di bawah Akta Hasutan jika apa yang dilakukan
oleh pelajar berumur 17 tahun itu dikatakan salah.
Agak menarik bahawa seorang individu yang
mengakui dirinya anggota Polis Diraja Malaysia (PDRM) dan bertugas di Ibu
Pejabat Polis Daerah (IPD) Shah Alam turut sudah sedia menyukai laman itu.
Soalnya sekarang, apakah pihak berkuasa
akan melepaskan para guru yang melakukan hasutan serta anggota polis yang
menyukai laman “I Love Israel”, tetapi akan terus memberikan tekanan
menggunakan Akta Hasutan terhadap pelajar yang sebenarnya mangsa dalam kejadian
ini?
Sama-sama kita nantikan reaksi rasional
daripada Jabatan Pendidikan Negeri (JPN) Pulau Pinang dan Ketua Polis Pulau
Pinang dalam masa terdekat.
Biarlah pihak berkuasa ambil maklum bahawa
orang ramai tidak akan berpeluk tubuh melihat mangsa yang lemah dan tidak
bersalah terus dizalimi dan ditindas.
[Makalah ini ditulis pada 17 Ogos 2014 dan disiarkan di The Malay Mail Online pada 18 Ogos 2014. BACA KOLEKSI MAKALAH BERKAITAN DI SINI. © Uthaya Sankar SB 2014. Harap maklum bahawa anda membaca makalah ini
serta segala kandungan di Blog Uthaya
Sankar SB atas pilihan
sendiri.]