[Baca Bahagian 1] Menerusi novel Tak Sengaja Cinta (2014), Thanusya Shanmuganathan menggambarkan watak Sanjana “kelihatan cantik bagaikan bidadari” selepas didandan oleh kakak-kakak iparnya. Gadis itu memakai sari hijau, berinai merah pada jari-jemari, dan rambut dihiasi bunga melur.
Bagi khalayak
yang mahukan peluang memahami budaya kaum India sambil berhibur membaca sebuah karya
penuh saspens, novel ini boleh dijadikan pilihan yang amat sesuai.
Sebagaimana
majlis perkahwinan Sham digambarkan secara teliti pada halaman 238-241, majlis
pertunangan adiknya, Sanjana, juga diceritakan dengan terperinci bagi
memudahkan pembaca memahami budaya India.
“Seorang pandit telah dipanggil
untuk melangsungkan majlis pertunangan mereka. Pandit mula membacakan warkah
perkahwinan. Kedua [sic] keluarga bertukar dulang hantaran berisi daun sirih,
buah pinang, kelapa, pisang, kunyit, serbuk kumkum dan sepasang sari dan vesthi, bunga melur serta gelang tangan. Kedua-dua
papa mereka merenjis air mawar ke arah pasangan itu sebagai tanda merestui
mereka”. (Halaman
312-313)
Selain
daripada majlis pertunangan dan perkahwinan, Thanusya turut mengkaji dan
seterusnya menggambarkan majlis lenggang perut dalam budaya masyarakat India
menerusi novel Tak Sengaja Cinta.
Pembaca
Melayu khususnya akan berpeluang melihat banyak persamaan budaya dalam upacara
ini. Pada masa sama, ada beberapa aspek yang unik dan mungkin tidak terdapat
dalam budaya Melayu.
Misalnya,
Shankar memakaikan kalungan bunga pada leher isterinya, Preeti, yang sedang
mengandungkan anak sulung. Kemudian si suami memakaikan gelang-gelang kaca
berwarna-warni yang dibeli khusus untuk majlis berkenaan.
“Preeti juga tidak lupa untuk
sujud di kaki suaminya sebagai tanda restu buatnya untuk menghalalkan makan
minumnya dan doa agar dia akan pulang dengan selamat bersama anak mereka. Ini
kerana Preeti akan terus tinggal di rumah ibu bapanya sehinggalah dia bersalin
dan habis berpantang nanti”. (Halaman 325-326)
Dalam novel
ini, majlis perkahwinan Sanjana berlangsung pada 18 September 2011. Upacara
khas dalam tradisi India yang berlangsung sehari sebelum itu digambarkan oleh
pengarang di halaman 403.
Upacara
perkahwinan Sanjana pula diterangkan dan dihuraikan oleh penulis pada halaman
406-411. Apa yang menarik, selain daripada gambaran budaya, Thanusya turut
menyelitkan pelbagai peristiwa yang menggerakkan cerita.
Bijak Menggabungkan Budaya,
Jalan Cerita
Harus diakui
bahawa gambaran budaya kaum India menerusi majlis perkahwinan itu bukan
semata-mata sebagai tempelan. Sebaliknya menjadi sebahagian daripada plot yang
menggerakkan cerita. Kejayaan pengarang menangani hal ini secara bijak wajar
dipuji.
Thanusya
mengakui bahawa Tak Sengaja Cinta bukan sekadar sebuah novel, tetapi
“sebuah kitab yang menyentuh mengenai adat dan budaya masyarakat Hindu di
Malaysia.”
Penulis ini
adalah graduan sarjana muda sastera dari Jabatan Pengajian Media, Universiti
Malaya. Sewaktu saya bertemu beliau untuk mendapatkan senaskhah novel sulung
ini, anak bongsu daripada enam adik-beradik ini tinggal bersama ibu bapanya di
Petaling Jaya dan bekerja di sebuah kedai buku terkemuka di Kuala Lumpur.
Pilihan kerjaya itu berikutan kecintaannya yang amat mendalam terhadap bahan
bacaan.
Thanusya
meminati bidang penulisan sejak kanak-kanak dan bercita-cita menjadi seorang
penulis terkenal. Walaupun sudah berjaya menghasilkan novel sulung, beliau
mengaku masih mahu belajar untuk meningkatkan mutu penulisan dan ingin terus
menghasilkan karya yang lain daripada yang lain.
Jumlah
penulis kaum India yang menghasilkan karya bahasa kebangsaan tidak ramai.
Malah, menurut sebuah rencana bertajuk “Ketandusan penulis bukan Melayu” (Mingguan
Malaysia, 26 Mei 2013), terdapat hanya empat penulis kaum
India yang masih berkarya secara konsisten. Karya puisi salah seorang daripada
mereka pula sedikit pun tidak menggambarkan budaya kaum India. [Baca maklumat
penuh dalam buku Kavya Sastra.]
Dalam keadaan
tandus seperti ini, kehadiran Thanusya pasti sahaja amat dialu-alukan. Apatah
lagi, pengarang ini berpegang pada keinginan untuk terus memaparkan budaya
masyarakat India menerusi novel-novel yang dihasilkannya.
Menurutnya,
“karya-karya yang menyentuh mengenai unsur budaya India tidak begitu menyerlah
di Malaysia.” Maka, pengarang wanita ini berhasrat memperkenalkan adat dan
budaya kaum India kepada pembaca pelbagai kaum menerusi hasil tulisannya.
Tidak
keterlaluan untuk mengandaikan serta mengharapkan bahawa Thanusya akan terus
aktif menghasilkan karya-karya yang bakal membantu memperkayakan khazanah
penulisan Bahasa Malaysia.